Paul Gheysens, de vastgoedvisionair die zichzelf vergat te bouwen
Ah, Paul Gheysens.
Zelfverklaard bouwbaron, stadionheilige, vriend van ministers,
en vooral: man met het eeuwige groot gelijk.
Vraag het hem zelf en hij zal je vertellen dat hij Vlaanderen heeft opgetrokken in beton — en dat hij dus wel wat krediet verdient.
En een stadion. En een vergunning. En een standbeeld, als het even kan.
Maar intussen begint die façade te barsten. Niet in de marmeren lobby’s die hij zo graag laat fotograferen, maar in de realiteit die stinkt naar geld, gespin en mestbelangen.
Een toren van ego op drijfzand van schulden
Ghelamco lijkt op papier een succesverhaal.
Tot je eens onder de motorkap kijkt:
Torenhoge schulden, kunstig verstopt achter fiscale rookgordijnen
Bouwprojecten met vergunningen die op mysterieuze wijze “opeens geregeld zijn”
En partnerships met overheden waar zelfs een politicus ongemakkelijk van wordt (en dat wil iets zeggen)
Maar Paul? Die wuift het weg. Want wie zijn financiële toestand ter discussie stelt, “begrijpt de vastgoedsector niet”.
Vertaling: hou je mond, ik ben rijker dan jij.
Wel geld voor voetbal, geen respect voor fair play
Bij KAA Gent zou hij de redder zijn. De man die investeert, verbindt en visionair denkt.
Maar als het moeilijk wordt?
Dan verhangt hij de vlag, dreigt met vertrekken, en verklaart doodleuk dat het probleem bij de anderen ligt. De stad, de politiek, de fans, de fiscus…
Iedereen behalve Paul.
Het is niet dat hij geen verantwoordelijkheid wil nemen —
hij vindt gewoon dat hij al boven verantwoordelijkheid staat.
Politiek? Ah, dat speelt hij als een doorwinterd strateeg
Vergunning nodig? Een telefoontje.
Onteigening op komst? Een lunch.
Mediarel? Een advocaat.
En als dat allemaal niet werkt: een arrogante quote in de krant,
waarmee hij zijn critici reduceert tot jaloerse dwergen zonder ambitie.
Want dat is de kern van Gheysens’ succesformule:
Zoveel gelaten arrogantie, dat je haast zou vergeten dat hij zich zakelijk in een onfris hoekje heeft gegraven — en dan nog met een bulldozer blijft graven ook.
Dus laten we het smerig beestje bij de naam noemen:
Paul Gheysens bouwt niet alleen in beton.
Hij bouwt aan een netwerk waar macht, media en miljoenen in elkaar grijpen
als Lego voor gevorderden.
Alleen… als je dat alles zonder fundament van transparantie doet, dan heb je geen vastgoedgroep. Dan heb je een zandkasteel.
En zandkastelen?
Die spoelt Boemnews weg.
Met een brede grijns, en een schop recht op de juiste plaats.
Je kan veel bouwen met beton, maar geloofwaardigheid stort in zonder fundering.
En wie z’n imago opblaast als een luchtkasteel, moet niet verbaasd zijn als er op een dag een naald langskomt...
Meer berichten
De Sjoemelpoedel van Open Vld
De ware epidemie van onze tijd
