Stop met graven, zegt de man met de schop
Tijdens een EU-top waar staatslui zich buigen over crisissen, tekorten en vermomde belangen, liet Bart De Wever zich opmerken met een uitspraak die je alleen kan maken als je óf verlicht bent, óf totaal zelfblind:
“Schulden maken en doorwentelen: dat is de nationale specialiteit.”
“Weinigen zijn daar zo goed in als wij.”
“Als je in een put zit, stop dan met graven. Je kunt je niet uit een put graven.”
Een rake metafoor, zou je denken.
Tot je je herinnert wie ze uitspreekt.
De man met de schop
Bart De Wever is al meer dan twintig jaar een hoofdrolspeler in het politieke landschap.
Hij zat aan tafel bij begrotingsonderhandelingen, Vlaamse investeringsplannen, en fiscale constructies die het woord transparantie enkel uit de Dikke Van Dale kennen.
En nu, alsof hij net uit een boek van Midas Dekkers is gestapt, stelt hij nuchter vast:
“We maken veel schulden in België.”
Dat klopt, Bart.
Maar als je zélf jarenlang hebt geholpen om de put uit te tekenen, te diepen, te verstevigen en er een vlag op te planten,
dan klinkt “stop met graven” toch vooral als:
“Laat nu iemand anders maar met de modder zitten.”
Politieke zelfanalyse zonder zelfkritiek
De uitspraak doet denken aan een pyromaan die trots opmerkt dat het wel erg warm is geworden.
Of een CEO van een fastfoodketen die zegt:
“Mensen zouden gezonder moeten eten.”
En het ergste?
Er wordt gelachen bij de uitspraak.
Niet om de grap — maar om de arrogantie die zo slim verpakt zit in “zwarte humor”.
Een stijlfiguur die meer en meer een dekmantel voor verantwoordelijkheid lijkt te worden.
Nationale Specialiteiten volgens De Wever
Dankzij Bart kennen we nu het officiële Belgische exportproduct:
Schulden. En de kunst om te doen alsof iemand anders ze gemaakt heeft.
Hier is alvast Boem’s satirische top 5:
Schuldverschuiving – van begroting naar burger
Wegkijken met stijl – politieke handschoenen in ruil voor zachte zetels
Dossiers parkeren – niet in oplossingen, maar in ondergefinancierde administratie
Witwassen van verantwoordelijkheid – zolang het maar proper oogt
Zeggen wat er misloopt, zonder te zeggen wie er mee aan het stuur zat
De vraag van Boem
Als je in een put zit, moet je stoppen met graven.
Zeker.
Maar als je jarenlang het graafwerk mee hebt uitbesteed,
waarom sta je dan nu bovenaan die put te oreren met een microfoon in de hand?
Zou echte wijsheid niet zijn:
“Ik zat erbij. Ik droeg bij. Ik neem verantwoordelijkheid.”
Of is dat een brug te ver — zelfs voor de Mimir van de politiek?
De kunst zal zijn: wie durft er eindelijk ladders te bouwen?"

